donderdag 10 januari 2013

Mens en lijden: Was mij

Voor het thema mens en lijden had ik al meteen enkele liedjes in m'n hoofd die ik wou gebruiken. Dit is er een van. Het lied heet 'was mij' en is gezongen door Marco Borsato. Beluister hieronder het lied.



Songtekst:

Er staat een klein en donker huis
Aan het einde van de straat
Niemand loopt er langs
Maar men weet dat het er staat

En dat er vroeger lampjes hingen 
Dat het er warm was en gezellig bovendien 
Dat je de kinderen hoorde zingen 
Maar niemand lijkt het nog te weten of te zien 

Was mij 
Omarm mij 
Ontdooi mij 
Krab het ijs van m’n ramen 
Laat de wereld weer zien wie ik was mij 
Wie wast

Niemand weet precies
Wat er daar binnen is gebeurd
De muren zijn te dik 
En gesloten lijkt de deur
Toch is een lichtje aangelaten 
Voor wie de moeite neemt en echt naar binnen kijkt
Lijkt het zachtjes terug te praten 
En is 't net alsof een hand naar buiten reikt

Was mij 
Omarm mij 
Ontdooi mij 
Krab het ijs van m’n ramen 
Laat de wereld weer zien wie ik was mij 
Verlos mij 
Ontdoe mij 
Laat me de stilte weer horen 
En de liefde weer voelen 
Wie ziet mij 
Wie hoort mij 
Wie wast mij 

Er zit een klein en donker kind
Met z’n voeten in het zand
Het vuur ligt aan zijn zij 
En het bloed zit aan z’n hand 

Genees me en heel me
Omhels en omarm me 
Ontdoe me verlos me 
Ontdooi en verlang me 
En was mij 

Begrijp me vergeef me 
Verwoord en beleef me 
Breek af en herbouw me 
Geloof en vertrouw op mij 
Was mij 
Wie wast mij




Betekenis:

Dit lied gaat in eerste instantie over kindsoldaten en de pijn die ze beleefden en nog steeds herleven. Het gaat om het wegwassen van hetgeen ze deden (vaak tegen hun wil). De vraag naar het reinigen van hun ziel. Maar ergens gaat het om iedereen. Iedereen heeft een gevoel waarvan hij liever ontdaan wordt, een gebeurtenis waarop je helemaal niet trots bent. Dan wil je je geweten zuiveren. Hiervoor wordt een huis gebruikt in de tekst. Hij spreekt over een huis met dikke muren waar niemand van weet wat er zich binnenin afspeelt. Bij mensen is dit ook zo. Een persoon gaat dieper dan enkel wat je kan zien aan hen. Dieper dan het oppervlak, of in dit lied, de dikke muren. Hij spreekt ook over een hand dat af en toe naar buiten reikt in de hoop gezien of gehoord te worden. Dit is volgens mij een schreeuw naar hulp.


Dus volgens mij past dit volledig in het thema mens en lijden. Het gaat over oorlog. Een oorlog binnenin ons eigen lichaam. Een strijd om je ziel te zuiveren. Een gevecht dat je niet alleen kan aangaan.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten