"Bij die nieuwe identiteit (de mens als ondernemer) hoort er ook een nieuw levensdoel: succes. Dit is wat jongvolwassenen elkaar toewensen bij wijze van afscheidsgroet. Succes bij de examens, succes op vakantie, succes in de relatie, succes op de werkvloer. De klassieke vraag naar ‘het goede leven’ klinkt in deze context heel erg wollig – goede lééven? De nieuwe norm heet effectiviteit, het doel is materiële winst, de daarbij behorende deugd hebzucht."
Ik ben het ermee akkoord dat de doelen tegenwoordig allemaal leiden to hebzucht. Het komt in vele gevallen niet over als hebzucht, maar dat is het wel. Waarom moeten we succesvol zijn in onze job? Om zo meer geld te verdienen. Waarom moeten we succesvol zijn op school? Om een hoger diploma te halen om zo een beter job te krijgen en zo natuurlijk meer te verdienen. Het komt altijd neer op meer. Meer van alles. Maar soms vraag ik me af of het wel altijd meer moet zijn? Bij succes komt vaak ook verdriet en eenzaamheid, of zo stel ik het me toch voor. Ik heb het dan vooral over succes op de werkvloer. Om succesvol te zijn en hogerop te klimmen, want dat is immers succesvol zijn, moet je hard en veel werken. Als je een gezin hebt zul je je kinderen niet vaak meer zien en je man/vrouw ook niet. Dit kan leiden tot vereenzaming. Maar geld is al dat telt. En zo werd het mij ook meegegeven, maar daarmee ga ik niet akkoord. Mensen worden hebzuchtiger voor materiële zaken, "ik wil dit hebben" en "ik wil dat hebben". Terwijl we beter kijken naar wat we al hebben. Het is niet belangrijk om altijd de beste te zijn en altijd succesvol te zijn. Een fout is toegestaan, want er is geen handboek voor het leven. Ik bedoel hiermee zeker niet dat succes iets slechts is, maar de hebzucht die erbij komt zorgt ervoor dat het mogelijk iets slechts is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten