Wat doen we met onze wereld dat zoveel jongeren er niet meer in willen leven?
Dat is wat Wim Verbaal zich zoals waarschijnlijk vele anderen afvraagt. Hij bespreekt zijn antwoord en zijn ideeën hieromtrent in een artikel uit De Standaard. Lees het artikel hier.
Om het artikel kort samen te vatten ligt de schuld volgens hem bij de volwassenen. Zij geven jongeren van vandaag een boodschap mee, een boodschap die zegt dat het leven van een volwassenen niets is om naar uit te kijken. Als volwassenen geven ze ons een bepaald beeld mee, en vele jongeren willen niet volwassen worden als het zo is.
Grotendeels ben ik wel akkoord met wat hij zegt. Het beeld dat ik heb van het volwassen leven is inderdaad ook niet altijd rooskleurig, veel zorgen en weinig rust. Zo zie ik het. En het is ook zo dat dit beeld ons inderdaad wordt meegegeven door onze ouders en andere volwassenen. Waar ik niet mee akkoord ben is dat hij alle blaam bij deze reden legt. Het is zeer begrijpbaar dat sommige jongeren die zelfmoord pleegden gewoon geen uitweg meer zagen en gewoon niet zo wilden leven. Er is veel druk op jongeren, maar ook volwassenen. En ik denk dat die druk soms te veel wordt, altijd presteren en altijd kunnen blijven doorgaan. Slapen, werken, eten, werken, eten, slapen. Volgens mij is dit het patroon waarin vele volwassenen leven. Maar dit hoeft niet zo te zijn voor alle volwassenen. Het volwassen leven kan mooi zijn, het hoeft niet allemaal zorgen en miserie te zijn.
Waar ik het niet bepaald me akkoord ben is de zin 'ze hebben het zo goed'. Schijn bedriegt. De professor zei in het artikel dat een van zijn studenten die zelfmoord pleegde en goed sociaal leven had, zijn studies succesvol beëindigde en was graag gezien. Voor hem allemaal zaken die ervoor zorgen dat hij iets uit z'n leven kon maken. Maar dit was voor deze persoon misschien niet zo. Niemand kan kijken in de gedachten van een persoon, niemand weet wat in hen omgaat. Hoewel de reden 'niet volwassen willen worden' volgens mij een reden is die vele zelfdodingen als gevolg heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten