"Ook hier is het nodig om de geschiedenis te kennen. Een van de lessen uit de twintigste eeuw is dat elke dictatuur het onderwijs aangrijpt om kinderen ideeën op te dringen die voor een pak ellende zorgen en die de ontplooiing tot kritische, zelfstandig denkende mensen heel erg belemmeren. Als resultaat daarvan gingen er meer en meer stemmen op om de school zoveel mogelijk waardenvrij te maken, wat meteen een van de belangrijkste toepassingen werd van Isaiah Berlins idee inzake negatieve vrijheid. Mensen hoeven niet gezegd te worden wat ze moeten denken, elke vorm van indoctrinatie is vrijheidsberoving, en zeker het onderwijs mag zich daar niet aan bezondigen. "
Daar ben ik het volledig mee eens. In het onderwijs gaat het om het leren wat echt is en het laten geloven wat voor hen echt is. Manipulatie van de gedachten van kinderen in het onderwijs is een trieste zaak. Kinderen zouden vrij moeten kunnen dingen ontdekken, zelf meningen kunnen geven en voor zichzelf leren denken. Iedere persoon (en zeker kinderen) hebben eigen gedachten en een eigen wil, hier moet rekening mee gehouden worden. Want eenmaal we geen vrijheid meer hebben in wat we denken en hoe we ons over bepaalde dingen voelen, zijn we dan nog een persoon? Of zijn we dan gewoon een massa mensen met 1 gedachtengang? Volgens mij zit het geluk dan ook ver weg. We moeten onze eigen gedachten en gevoelens kunnen uiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten