"Een depressief iemand is heel vaak depressief op grond van machteloosheid: ik kan niets doen, niets helpt, het is de schuld van mijn genen, van mijn ongelukkige jeugd. Vaak is dat tot op zekere hoogte juist, maar als overtuiging belet dit verandering. Een depressieve patiënt kan slechts uit zijn depressie klimmen als hij dat ander stuk aangrijpt, het stuk waar hij nog beslissingsrecht heeft en waar hij zelf een bepaalde verantwoordelijkheid draagt. "
Hier ben ik het mee akkoord. Vele factoren van een persoon (jeugd, genen, ...) zorgen inderdaad voor een soort machteloosheid. Sommige van deze zaken kan je inderdaad niet veranderen. Het gaat er volgens mij om hoe je er mee om gaat. Je kan een verschrikkelijke jeugd gehad hebben maar er toch zelf voor kiezen om ermee te leren leven en ervoor te zorgen dat het niet opnieuw zo wordt. Als de reden 'ik kan het niet' een overtuiging wordt in je leven, dan zal je ook vaak niets afwerken. En zo blijf je inderdaad in een depressieve staat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten